حنجره

قصه ی تنهایی من

حنجره

قصه ی تنهایی من

اسفند برای دل من دود کنید

 

 

ای ثانیه ها مرا تب آلود کنید

سرتا سر خانه را پر از عود کنید

                                                        رودی است روان بر سر کوی لیلی

                                                        سر تا سر این جهان پر از رود کنید

آتش به سراپای وجودم زده اید

ای بت شکنان یاد ز نمرود کنید

                                                       گفتند حرام است که عاشق باشید

                                                        حس دلتان به خانه اندود کنید

ای وای بر این رساله ی بی بنیاد

پرپر ورقش کرده که تا سود کنید

                                                      چشمان حسود کور عاشق شده ام

                                                      اسفند برای دل من دود کنید

تنها

                                                      

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] جمعه 15 دی‌ماه سال 1385 ساعت 04:44 ب.ظ http://www.wall.blogsky.com

سلام
شعر زیبایی بود...واقعا برای دلهایی که واقعا دل هستند باید اسفند دودو کرد...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد